گزارش میدانی | نگاهی به مشکلات فرهنگی در مجتمع های آپارتمانی

به نام خدا
باتشکر از زحمات دوستانی که این گزارش را تهیه کرده اند. به نظر می رسد تهیه کننده این گزارش مصداق آپارتمان آسیب زا را اشتباه گرفته اند. شاید منظور از آسیب های آپارتمان بیشتر معطوف به ساختمان های آپارتمانی چند طبقه در کوچه های مرکز شهر است که از بسیاری خدمات مانند فضای بازی و مدیریت و ... محروم هستند. اما این شرایط در مجتمع های پردیسان که فضای سبز و تفریح نسبتا خوبی برای بچه ها وخانواده ها دارد منتفی است. حداقل مجمتع های اختصاصی طلاب فضای فرهنگی نسبتا قابل قبولی را هم دارند که قابل انکار نیست. همچنین بر اساس یک آمایش نسبتا صحیح مساجدی نیز در فاصله های استاندارد پیش بینی شده اند. کم بود زیرساخت در انبوه سازی ها مهم است اما آنچه در مجتمع های پردیسان قم دیده می شود کسری ناچیزی است. مگر تا به حال مسجدی به خاطر نداشتن جا از پذیرش نمازگزاران امنتاع کرده که مساجد را کوچک می دانند؟ متاسفانه همین مساجد هم پر نمی شوند. ظاهرا در فرهنگ ما ایرانی ها این مساله به یک عادت تبدیل شده که هر گاه با افراد مصاحبه می کنند، تصور چنین است که باید حتما یک انتقاد و کمبود را مطرح کرد در حالی که با انتشار و نشان دادن خوبی ها و نقاط قوت می توان هزاران نفری را که شاید از سر اجبار در این مجتمع ها ساکن هستند به محل زندگیشان دلگرم کرد. شاید اگر همین گزارش در سطح شهر تهیه شود مشکلات چند برابری را شاهد باشیم.پیشنهاد می شود از مزایای زندگی در این محیط ها هم گزارشی تهیه شود و مجتمع هایی که فعالیت های فرهنگی و ... خوبی داشته اند به عنوان الگو معرفی شوند، قطعا سود و فایده بیشتری از کاستی انگاری خواهد داشت. موفق باشید

نظر بالا از نقطه نگاه متفاوتی بود که شاید در جای خود قابل پیگیری باشد اما به نظر من تهیه کننده این گزارش بیشتر نگاهی انتقادی به نوع زندگی آپارتمانی و کم شدن آسیب های فرهنگی ان داشته

احسنت بیشتر به مسائل روز بپردازید